شبيه ساز سيستمي است كه تلاش دارد تا تجربه پرواز يك هواپيما را به صورت واقعي در نزديك ترين شرايط ممكن شبيه سازي نمايد.انواع شبيه ساز پرواز از يك بازي ويديويي تا اندازه واقعي يك كاكپيت هواپيما وجود داشته كه بر روي پايه هاي هيدروليكي قرار دارد و توسط يك كامپيوتر بسيار پيشرفته هدايت ميشود.شبيه سازهاي پرواز به صورت گسترده اي توسط صنعت هوانوردي و امور نظامي براي آموزش خلبان ها بازسازي سوانح پروازي و يا حتي براي پيشرفت و بهينه سازي هواپيماهاي موجود به كار گرفته ميشود.
به دليل اينكه آموزش با هواپيماهاي واقعي براي شروع كار بسيار هزينه بر و پرخطر بوده از همان ابتدا روش هاي مختلفي به وجود آمد تا يك خلبان بتواند هدايت يك هواپيما را بدون برخاستن از روي زمين تحت شرايط مختل جوي و يا اشكالات مختلف جوي و يا اشكالات مختلف فني بر عهده گيرد.
يكي از نمونه هاي اولين سيميلاتورها (شبيه ساز پرواز) در سال 1910 طراحي گرديد از يك بشكه كه بر روي يك تسمه گرد قرار داشت تشكيل شده بود.از دستگاههاي الكتروماتيكي براي اين هدف به كار گرقته شد(شناخته ترين آنها link trainer بود)كه در سال 1930 بعضي از حركتهاي مكانيكي را شبيه سازي مي كرد.ولي اين دستگاه پس از مدتي پيشرفته تر شده شامل نشان دهنده ها نيز گشت كه در طول جنگ دوم جهاني و پس از آن توسط بعضي از كشورها به كار گرفته شد.
دستگاه آموزش ناوبري هوايي celestial navigation trainer در سال 1941 شامل سازه اي عظيم به ارتفال 7/13 متر بود كه ميتوانست تمامي خدمه يك بمب افكن را درون خود جاي داده و آنها را براي انجام يك ماموريت شبانه آموزش دهد.در سال1940 كامپيوتر هاي لامپي و آنالوگ به كار گرفته شد.در سال 1948 كورتيس رايت شبيه ساز هواپيماي strato cruiser را به شركت هواپيمايي پن آمريكن تحويل داد.اين اولين شبيه ساز كاملي بود كه به يك شركت هواپيمايي تحويل مي گرديد.
استفاده از كامپيوترهاي ديجيتال براي شبيه سازي پرواز از دهه شصت ميلادي آغاز گرديد.نسل جديد شبيه ساز singer شامل كاكپيتي بود كه درون يك محفظه ي فلزي قرار داشت و فقط سه درجه حركت در جهات مختلف داشت ولي اين دستگاه در سال 1964 پيشرفت كرده و حركت آن به 10 درجه در جهات مختلف افزايش يافت.
در سال 1969 شبيه سازهاي مخصوص شركتهاي هواپيمايي بكار گرفته شد كه بازوهاي هيدروليكي حركت شبيه سازرا در طول محورهاي مختلف هدايت ميكردند و شبيه سازها با حركت در طول شش محور به كار گرفته شدند.
در سال 1977 شبيه سازهاي شركت هاي هواپيما مجهز به كامپيوتر هايي شدند كه در درون كاكپيت قرار مي گرفتند و هدايت شبيه ساز توسط معلم پرواز از درون شبيه ساز امكان پذير بود.در طي اين دوران زاويه ديد خدمه تحت آموزش فقط در حد 28 درجه محدود ميشد.اما از سال 1980 به بعد در كيفيت ديد پروازي تغييرات بسياري رخ داد كه نمونه شناخته شده آن سيميلاتور پروازي مايكروسافت است از سال 2000 به بعد مايكروسافت و بعضي از ديگر شركتهاي كامپيوتري اقدام به ساخت شبيه ساز براي كامپيوترهاي خانگي زدند كه از موفق ترين آنها شبيه ساز FS2002 و FS2004 وFSX بوده كه نسخه ي FSX از بقيه ي نسخه ها كامل تر و جذاب تر بوده و قاعدتا سيستم بالاتري را نياز دارد ولي اگر شما سيستم كامپيوترتان سيستم معمولي اي است ميتوانيد از FS2004 استفاده كنيد.اين سيميلاتور ها مربوط به شركت مايكروسافت است .برخلاف تصور عامه از شبيه سازهاي پرواز كمتر براي آموزش پرواز هواپيماها استفاده ميشود و بيشتر براي آشنايي خدمه پرواز در به كارگيري هواپيما و سيستم هاي آن در وضعيت علي معمولي و شرايط اضطراري استفاده مي گردد.